- Μαναούς
- (Manaus). Πόλη (1.403.796 κάτ. το 2000) της Βραζιλίας και πρωτεύουσα της πολιτείας Αμαζόνας (1.577.820 τ. χλμ., 2.840.899 κάτ.). Βρίσκεται στην αριστερή όχθη του ποταμού Pίo Νέγκρο, σε απόσταση 16 χλμ. από τις εκβολές του στον Αμαζόνιο, στο κέντρο της ζούγκλας. Είναι ένα από τα κύρια λιμάνια της ποτάμιας λεκάνης του Αμαζονίου, το οποίο μπορεί να φιλοξενήσει ακόμη και υπερωκεάνια. Είναι επίσης η μοναδική μεγάλη πόλη σε ακτίνα 1.000 χλμ. Συγκοινωνικά εξυπηρετείται από την ποταμοπλοΐα και διαθέτει διεθνές αεροδρόμιο. Στην περιοχή παράγονται ξυλεία, καουτσούκ, ξηροί καρποί, γιούτα και άλλα προϊόντα του τροπικού δάσους, τα οποία εξάγονται σε μεγάλο βαθμό. Στην πόλη υπάρχουν βιομηχανίες επεξεργασίας προϊόντων πετρελαίου, τροφίμων, χημικών, ηλεκτρονικών, σαπωνοποιίες και ναυπηγεία. Επίσης, είναι ανεπτυγμένος ο τουρισμός και ο οικοτουρισμός, ο οποίος συνδέεται με τις προσπάθειες διατήρησης των δασών του Αμαζονίου. Η Μ. είναι έδρα του Πανεπιστημίου του Αμαζονίου (1965). Στα αξιοθέατα περιλαμβάνονται μεγαλόπρεπα μνημεία, όπως το Ανάκτορο του Ρίο Νέγκρο (19ος αι.), το αξιόλογο ιστορικό και εθνογραφικό μουσείο, το περίτεχνο κτίριο της όπερας (Θέατρο του Αμαζονίου, 1896), ένας μεγάλος καθεδρικό ναός κ.ά. Επίσης υπάρχει ένας μεγάλος βοτανικός κήπος, με όλα τα φυτά της περιοχής του Αμαζονίου, και ένα οικολογικό πάρκο στις παρυφές της ζούγκλας Αξιοθέατο επίσης είναι το φυσικό φαινόμενο της συνάντησης των νερών, κατά το οποίο ο Ρίο Νέγκρο (κόκκινα λασπώδη νερά) και ο Αμαζόνιος (σχετικά διαυγή νερά) συναντώνται μπροστά στη Μ. και κυλούν δίπλα-δίπλα σε μια διαδρομή μήκους 6 χλμ. πριν αναμειχθούν μεταξύ τους, ως αποτέλεσμα διαφορών στη θερμοκρασία,στην ταχύτητα και στην πυκνότητα των δύο ρευμάτων.
Η πόλη υπήρξε αρχικά πορτογαλικό οχυρό το οποίο δημιουργήθηκε το 1669, κατά την πρώτη αποίκιση των Ευρωπαίων, από τον Φραντσίσκο Νταμότα Φαλτσάο. Ονομαζόταν τότε Σάο Zoζέ ντο Ρίο Νέγκρο. Αργότερα, το οχυρό έγινε οικισμός με το όνομα Μπάρα ντο Ρίο Νέγρο. Το 1809 διαδέχτηκε τη βραζιλιανή Βαρκελώνη ως έδρα στρατιωτικής φρουράς και το 1850 έγινε πρωτεύουσα της νέας επαρχίας του Αμαζονίου. Το 1856 πήρε τη σημερινή του ονομασία, εις ανάμνησιν των πρώτων αυτόχθονων κατοίκων της περιοχής. Μεταξύ του 1890 και του 1920 αναπτύχθηκε απότομα, χάρη στο εμπόριο του καουτσούκ. Από το 1892 είναι και έδρα επισκοπής. Το 1967 χαρακτηρίστηκε ως ζώνη ελευθέρου εμπορίου.
Η κεντρική πλατεία της βραζιλιανής πόλης Μανάους.
Dictionary of Greek. 2013.